می خواهم بگذرم از چشمانت
تو نیز بگذر
بگذر از چشمانی که
همیشه نگران راه تو اند و
هر بار که می نگرند
دلواپس سقوط...
بگذار بگذرم و تو نیز بگذر
چشمانت مرا محصور می کنند و من...
در پی تو تا بام دویدم
_تا به خدا_
می گذرم و
نمی گذرم
از چشمانت
فداکاری نیست ، ایثار نکرده ام
مال تواند و به هر که بخواهی می دهیشان
اما باز هم
نگران راه توام
می گذرم و
می گذارم و
می روم
و باز هم نگرانم
نگران چشمانت
و نگران همیشهء ....
«شهروند امروز» در شماره ...(نمی دانم چندم ) خود مورخ 21/ بهمن/86 _صفحه 19_ چنین نوشته بود: ونزوئلا به هما هواپیما نمی دهد. ونزوئلا با وجود قراردادهای دوجانبه تهران و کاراکاس از تحویل هواپیماهای خود به شرکت هما خودداری کرده است.
به گزارش یکی از سایت های خبری (فردا) ونزوئلا تصمیم گرفته همسو با تحریم جمهوری اسلامی (جمهوری اسلامی نه ایران!!!!) هواپیماهای خود را از ایران پس بگیرد. چندی پیش هم دولت ونزوئلا برای شماره گذاری سمندهای ایرانی تولید شده در این کشور مشکلاتی به وجود آورد.
بالاخره شنبه بعد از عمری برای انتخاب واحد به دانشگاه رفتم. برای برگشتن باید از اتوبوس واحد استفاده می کردیم. با مهسا(یار غار) سوار شدیم ولی اتوبوس خیلی شلوغ بود ما دم در ایستادیم و در هر ایستگاهی چند نفر پیاده می شدند و ما یک پله یک پله بالا رفتیم. تا بلاخره به کنار نجره رسیدیم. با خودم فکر کردم اگر بخواهیم تا آخر خط اتوبوس بروی احتمالاً به ته اتوبوس هم می رسیم. ولی تا آخر خط نرفتیم و وقتی پیاده شدیم به مهسا گفتم: گلی ترقی داستانی دارد به نام اتوبوس شمیران احتمالاً من هم تا آخر ترم داستانی می نویسم به نام اتوبوس سنگ شیر.
ـ خدا بیامرزتش آدم خوبی بود.
ـ ایشالا(همان انشاالله خودمان) هر چی عمر شماست خاک اون بشه!!!!!!!!!!!!
وقتی بچه ای اجازه انجام کارهایی را نداری و وقتی بزرگی به خاطر بچه ها برخی کارها را انجام نمی دهی.! زندگی چیست جز گذری از کودکی خود به کودکی دیگران!!!
پ. ن فرقش این است که وقتی کودکی قهر می کنی. ولی وقتی بزرگ می شی قهر زشته . دیروز ناراحت بودم و همه فکر کردند به خاطر گذر و... اینا ست ولی من سر چیز دیگه ناراحت شدم. یعنی فکر کردند من هنوز در کودکی خودم گیرم؟!
تنم را داغ می زنند
تکان هم نمی خورم
همچو بیدی سمج بی درد ایستاده ام.
هیچ چیز حس نمی کنم،
مد هوش ایستاده ام
توانم را گرفته اند،
حواسم را دزدیده اند؛
دزدیده اند.