نگهبان

می خواهم بگذرم از چشمانت

                   تو نیز بگذر

          بگذر از چشمانی که

                   همیشه نگران راه تو اند و

هر بار که می نگرند

                   دلواپس سقوط...

          بگذار بگذرم و تو نیز بگذر

چشمانت مرا محصور می کنند و من...

           در پی تو تا بام دویدم

_تا به خدا_

 می گذرم و

          نمی گذرم

          از چشمانت

           فداکاری نیست ،  ایثار نکرده ام

مال تواند و به هر که بخواهی می دهیشان

          اما باز هم

          نگران راه توام

می گذرم و

          می گذارم و

                   می روم

و باز هم نگرانم

نگران چشمانت

و نگران همیشهء ....

                   سقوط تو
نظرات 3 + ارسال نظر
علی اکبر شنبه 27 بهمن‌ماه سال 1386 ساعت 01:55 ق.ظ http://hamshahrijavan.blogsky.com

سلام
شعر قشنگی بود...از سروده های خودته؟
به نظر نگهبانی با نگرانی فراونی آویخته شده...
ممنون از حضورت..
من کتاب یک مردش رو نخوندم ...ولی اگه مهشره میگردم دنبالش پیداش میکنم.
موفق باشی

مانی سه‌شنبه 30 بهمن‌ماه سال 1386 ساعت 05:51 ب.ظ

صدای پایی از انتهای کوچه می آیدکسی آرام مرا می خواند
بیا امشب ستاره بچینیم
آسمان منتظر است
و
دریا بی تاب
ابر سیاهی بر دلت خیمه زده می دانم
بیا
تا از ستاره ها برایت
فانوسی درست کنم دریایی
تا به حقیقت زلال چشمه برسی
که آن وقت تو دریایی
و بی نیاز
ای مسافر!!
حرکت کن
راه دراز است و پر خم
و تو کوله باری ازعشق داری
همین کافی است
که عشق مر کب سفر است
نه مقصد حرکت.

پادشاه دل یکشنبه 5 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 09:24 ق.ظ http://360.yahoo.com/padeshahedel

********در دایره ی قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی،حکم آنچه تو فرمایی*********

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد